Κατά την διάρκεια του Μαραθωνίου της Βοστώνης το 1901 ο Ralph Larabee γιατρός του Harvard πήρε δείγματα αίματος από τέσσερις αθλητές και εξέτασε τα επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων. Αυτά ανέδειξαν την ραγδαία αύξησή της τιμής των λευκών αιμοσφαιρίων, πέραν του φυσιολογικού ορίου, μετά το πέρας του αθλητικού γεγονότος. Έκτοτε υπάρχει μια διαρκής συζήτηση μεταξύ επιστημόνων για να προσδιοριστεί η σχέση μεταξύ έντασης και διάρκειας της άσκησης με την αύξηση των κρουσμάτων λοιμώξεων. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι αυτή η ερώτηση την εποχή της πανδημίας του COVID-19 είναι επίκαιρη περισσότερο από ποτέ. Παρακάτω θα παραθέσουμε τις υπάρχουσες μελέτες και τα συνιστώμενα προστατευτικά όρια. Ενώ για κάποιους η αναπάντεχη ύπαρξη ελεύθερου χρόνου φαντάζει σαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για περισσότερη προπόνηση για άλλους θεωρείται αποκλεισμός από την προπονητική τους ρουτίνα. Οι ανοσολόγοι άσκησης περιγράφουν τη σχέση νοσηρότητας και επιπέδων άσκησης σαν μια J-καμπύλη. Η άσκηση μέτριας έντασης μειώνει το ρίσκο νοσηρότητας σε σχέση με αυτούς που δεν ασκούνται καθόλου. Η καθημερινή άσκηση μέτριας έντασης μειώνει τον αριθμό των λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού στο μισό (Journal of Sports and Health Science, May2019). Αυτή είναι μια προειδοποίηση τόσο για αυτούς που δεν ασκούνται καθόλου όσο και για αυτούς που ασκούνται υπερβολικά μιας και τα αποτελέσματα είναι το ίδιο η και παραπάνω επιβαρυντικά. Όπως αναφέρει ο Jonathan Marcus, διάσημος προπονητής στίβου στο Twitter «το να προπονείται κάποιος σκληρά αυτή την εποχή είναι ανεύθυνο».

 

 

 

IMG_1557.PNG

 

 

Σε κάθε περίπτωση το να χαρακτηρίσει κάποιος τι είναι η «σκληρή άσκηση» δεν είναι τόσο απλό. Ο ανοσολόγος άσκησης Neil Walsh από το John Moore University συνέκρινε τα αποτελέσματα μεταξύ δύο ωρών άσκησης χαμηλής έντασης και μισής ώρας τρεξίματος υψηλής έντασης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η άσκηση μακράς διάρκειας και χαμηλής έντασης είχε μεγαλύτερο ανοσολογικό φορτίο από το τρέξιμο υψηλής έντασης. Άρα αναδεικνύεται ότι η διάρκεια της άσκησης αποτελεί μεγαλύτερο παράγοντα κινδύνου από την ένταση. (Exercise Intensity and Duration Effects Vivo Immunity, PubMed). Αυτό μπορεί να οφείλεται όπως σημειώνει ο David Nieman στο γεγονός ότι η παρατεταμένη άσκηση μπορεί να εξαντλεί τα ενεργειακά αποθέματα στα οποία βασίζεται το ανοσοποιητικό σύστημα, κάτι το οποίο παρατηρείται μετά από μιας ώρας άσκηση και κορυφώνεται μισή ώρα αργότερα. (Immuno-metabolism: A Multi-Omics Approach to Interpreting the influence of Exercise and Diet on the Immune System 2019). Δεν συμφωνούν όλοι με αυτό μιας και η αύξηση λοιμώξεων μπορεί να οφείλεται σε ψυχολογικό στρες αλλά και στην συγκέντρωση πολλών ανθρώπων σε αθλητικές διοργανώσεις. (Frontiers of Immunology, John Campell, James Turner). Αυτό βέβαια δεν ισχύει στην περίπτωση ατομικής άσκησης όπου και η ποιότητα του ύπνου καθώς και η ισορροπία γλυκογόνου-ινσουλίνης παίζει σημαντικό ρόλο. (David Nieman). Ο Nieman προτείνει την μέθοδο 60-60 60 δηλαδή εξήντα λεπτά άσκησης με μέσο όρο καρδιακής συχνότητας 60%. Εναλλαγές στην ένταση και την καρδιακή συχνότητα είναι περισσότερο ευεργετικές από την άσκηση σταθερής συχνότητας και έντασης. Αυτό μεταφράζεται σε άσκηση διάρκειας περίπου μιας ώρας σε ένταση 60% της μέγιστης αναπνευστικής ικανότητας VO2max, για περίπου εξήντα μίλια την εβδομάδα. Στις μέρες του κορωναιού μάθαμε πόσο σημαντικό είναι να πλένουμε σωστά τα χέρια μας γιατί είναι η πρώτη φορά που ήρθαμε τόσο κοντά με τον κίνδυνο θανατηφόρων λοιμώξεων. Μάθαμε επίσης πόσο επικίνδυνος είναι ο ιός για τα άτομα μεγάλης ηλικίας και ευπαθείς ομάδες. Ο Nieman υποστηρίζει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα των ατόμων που ασκούνται τακτικά είναι νεότερο κατά 20 και 30 χρόνια από αυτών που δεν ασκούνται καθόλου. Εν κατακλείδι βρείτε ένα τρόπο να ασκήστε χωρίς να φοβόσαστε τις υπερβολές μια στο τόσο. Τώρα αν έχετε αποφασίσει να τρέξετε σε επίπεδο σκληρής προπόνησης σε απόσταση ή χρονική διάρκεια μαραθωνίου καλό θα είναι να μείνετε μακριά από κοινωνικές συνευρέσεις για μερικές ημέρες.

Πηγή: The Globe and Mail JOCKOLOGY, Podium Runners